Perugia jest stolicą regionu Umbria, nazywanego skromniejszą i mniej znaną siostrą Toskanii. To miasto studentów, pysznej czekolady Perugina produkowanej w pobliskiej wytwórni i imponującej katedry z XIV wieku, która mieści groby dwóch papieży. Urban IV został najprawdopodobniej otruty, a Marcinowi IV zaszkodziła za duża porcja węgorza. Ale na tym ciekawa historia miasta się nie kończy.
Jego początki VI wieku p.n.e., kiedy starożytny ród Etrusków zamieszkiwał tereny obecnej Umbrii, Toskanii i Lazio. Dlatego znajdziemy w nim wiele etruskich pozostałości na czele z murami obronnymi i bramą wjazdową ozdobioną łukami i arkadami. W 41 roku p.n.e. Oktawian August zdobywa i grabi Perugię, zmieniając jej nazwę na Augusta Perusia. Po upadku imperium rzymskiego wiele ludów najeżdża te tereny, aż w XI wieku Perugia staje się komuną należącą do wszystkich mieszkańców.
Do najbardziej wpływowych rodów należała w tamtym okresie rodzina Baglioni, która dominowała do 1540 roku. W tym samym roku wybuchła tak zwana wojna o sól przeciwko papieżowi Pawłowi III z powodu nałożenia nowego podatku. W jej wyniku rodzina Baglioni utraciła władzę, a papież zbudował w Perugii fortecę zwaną Rocca Paolina, której istotną częścią były podziemne korytarze i schrony. Jej pozostałości są udostępnione do darmowego zwiedzania. Koniec papieskich wpływów nastał w 1860 roku, kiedy miasto stało się częścią Zjednoczonego Królestwa Włoch.
Perugia medialna i historyczna
Perugia miała swoje pięć minut w światowych mediach za sprawą brutalnego zabójstwa angielskiej studentki. Na ławie oskarżonych zasiadła mieszkająca z nią Amerykanka razem ze swoim ówczesnym włoskim chłopakiem. Proces był wielkim spektaklem medialnym i ostatecznie zakończył się po czterech latach wyrokiem uniewinniającym, co Włosi uznali za wielki skandal. Po rozpatrzeniu apelacji Amanda Knox została w 2014 roku (po siedmiu latach od morderstwa) skazana na 28 lat więzienia. Ostatecznie w 2015 roku Sąd Najwyższy we Włoszech uwolnił od zarzutów ich oboje. Od czasu tej niechlubnej zbrodni atrakcyjność Perugii w oczach studentów drastycznie spadła, a wraz z nią ceny wynajmu mieszkań.
Miasto jest pełne urokliwych zakątków, odrobinę prowincjonalne, ale bez wątpienia malowniczo położone. Okoliczne wzniesienia pokrywają gaje oliwne. W samej Umbrii występuje aż pięć rodzajów oliwek, ale region jest też zasobny w trufle. Perugia doskonale wpisuje się w historyczno-kulturowy klimat słynnych włoskich miast. Jednak przejawia go w bardziej minimalistyczny sposób i dlatego nie należy do czołówki najchętniej odwiedzanych miejsc, przegrywając ze swoimi bardziej znanymi i liczniej odwiedzanymi koleżankami z niedalekiej północy: Florencją, Bolonią i Sieną. Jednak żyje się tu bardzo spokojnie, a nieliczni turyści są raczej miłym dodatkiem aniżeli trudną do zniesienia koniecznością.
Spacer po Perugii
Sercem Perugii jest Piazza IV Novembre, przy którym znajdują się trzy najsłynniejsze atrakcje miasta. Wspomniana katedra, Palazzo dei Priori, w którym siedzibę mają władze miejskie i Galleria Nazionale dell’Umbria, oraz Fontana Maggiore z 1278 roku. Do jej budowy użyto marmuru i czerwonego kamienia z niedalekiego Asyżu. Schody katedry każdej nocy są okupowane przez setki mieszkańców, którzy wylegają wieczorami na miasto. Piazza IV Novembre i główna ulica Corso Vannucci nie widują za dnia takich tłumów, jakie spotkać tam można po północy.
Historyczne centrum położone jest na wzgórzu. W związku z tym miejskie uliczki i drogi wiją się raz w górę, raz w dół, co utrudnia poruszanie się pieszo. Ale z drugiej strony wszyscy mieszkańcy mogą pochwalić się doskonałą kondycją ze względu na przymusowe wspinaczki. Chodniki są w opłakanym stanie lub bardzo wąskie, a kierowcy upodobali je sobie jako miejsca parkingowe. Uprawianie joggingu podpada w Perugi pod sport ekstremalny i trzeba nastawić się na bieganie po jezdni wśród jeżdżących aut. Niemal wszyscy mieszkańcy mają samochody, dlatego można narzekać na hałas silników oraz brawurową jazdę Włochów.
1. Na początek garść widoków. Panoramę miasta i okolicę najlepiej obserwować z tarasu widokowego przy Piazza Italia i Viale Indipendenza.
2. Fiat 500 w dwóch wersjach – odmłodzonej i klasycznej
3. Katedra di San Lorenzo – z zewnątrz niepozorna, ale w środku oślepia swoim bogato zdobionym i mieniącym się na złoto wnętrzem
4. Palazzo dei Priori – popularne miejsce odpoczynku wśród poszukiwaczy cienia
5. Fontana Maggiore – najbardziej charakterystyczny symbol miasta z wieloma scenami symbolicznymi
6. Piazza IV Novembre – serce Perugii i miejsce wieczornych spotkań
7. Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu.
8. Widok na rozległe gaje oliwne
9. Zwiedzanie wszystkich urokliwych zakątków Perugii wymaga dobrej kondycji ze względu na liczne schody i wejścia pod górę.
10. Czerwone dachówki przebijają się przez zielone korony drzew.
11. Średniowieczny akwedukt z XIII wieku, który niósł wodę z gór aż do Fontana Maggiore.
12. Fragmenty ulic i zabudowań w najstarszej części miasta
Refleksje na podstawie miesiąca spędzonego w Perugii
Wrzesień 2012 r.
